Πως θα σου φαινόταν αν καταρρίπταμε τη βεβαιότητα που περιτριγυρίζει δύο από τις πιο δημοφιλείς επενδυτικές συμβουλές που επικρατούν στο financial internet culture, αυτή τη στιγμή;
Αναφέρομαι στο VUAA – το “άτρωτο” ETF του SP500 – αλλά και στο D.C.A., τη φερόμενη ως καλύτερη στρατηγική τοποθέτησης σε αυτό.
Με ένα σμπάρο, δύο τρυγόνια!
Η συντριπτική πλειοψηφία των retail επενδυτών μπορούν να μπουν σε μία εκ των δύο κατηγοριών:
- Active investors: Συνθέτουν τα δικά τους χαρτοφυλάκια επιλέγονας μεμονωμένες μετοχές και assets τα οποία πιστεύουν ότι θα υπεραποδώσουν της αγοράς.
- Passive investors: Επιλέγουν έτοιμα χαρτοφυλάκια με υψηλή διαφοροποίηση, συνήθως μέσω αμοιβαίων κεφαλαίων ή ETF, έχοντας ως στόχο να πιάσουν την μέση απόδοση της αγοράς
Στην δεύτερη κατηγορία ανήκω και εγώ.
Θεωρώ πως ένας καθημερινός επενδυτής, πόσο μάλλον όταν είναι αρχάριος, δεν έχει τα κατάλληλα εφόδια, τις γνώσεις αλλά και το know how για να μπορέσει να εντοπίσει assets τα οποία θα ξεπεράσουν τα benchmark της αγοράς.
Και πρόσεξε, δεν λέω ότι δεν γίνεται. Αυτό που λέω είναι ότι, κατά πάσα πιθανότητα… δεν αξίζει.
Γιατί να αναλάβει υψηλότερο ρίσκο κυνηγώντας ένα επιπλέον 5% ή 10% ενώ μπορεί να έχει τον μέσο όρο της αγοράς με λιγότερη δέσμευση χρόνου, λιγότερο κίνδυνο, λιγότερες προμήθειες και λιγότερες γνώσεις;
Εάν δεν έχεις βλέψεις να γίνεις αναλυτής, ούτε να πάρεις το CFA, ούτε να ξημεροβραδιάζεσαι μπροστά από earnings reports, ισολογισμούς και διαγράμματα ο δρόμος των παθητικών επενδύσεων μέσω ενός Broad Index ETF δείχνει… λουκούμι!
Ακριβώς αυτό το σκεπτικό βρίσκεται πίσω από πολύ κόσμο ο οποίος θα σε προτρέψει να αγοράσεις κάποιο ETF το οποίο ακολουθεί τον δείκτη S&P 500 όπως το VUAA και το VUSA. Να πιάσεις αυτό το ετήσιο 10% της αγοράς, χωρίς κόπο, χωρίς γνώσεις, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.
Είμαι βέβαιος πώς τώρα θα σκέφτεσαι:
“Ρε συ Στέργιο, για να μας το παίζεις έτσι έξυπνος, σίγουρα ο SP500 τα έχει πάει χάλια και ο κοσμάκις έχει χάσει πολλά λεφτά. Έτσι δεν είναι;”
Εεε… όχι! Για την ακρίβεια, το ακριβώς αντίθετο!
Ο αμερικάνικος δείκτης απέδωσε περισσότερο από 20% μέσα στο 23′, ενώ η μεσοσταθμική απόδοση του τα τελευταία 50 χρόνια ήταν περίπου +10% /έτος.
“Καλά θα μας τρελάνεις; Αυτές είναι εξαιρετικές αποδόσεις!”
Συμφωνώ απόλυτα!
Η ένσταση μου δεν είναι στο πόσο καλή ιδέα είναι μια ευρέως διαφοροποιημένη επένδυση στην Αμερικάνικη οικονομία – διότι είναι εξαιρετική.
Οι ενστάσεις μου (δύο) έχουν να κάνουν με το πως αντιλαμβάνεται ο κόσμος τα συγκεκριμένα επενδυτικά οχήματα.
Ο SP500 δεν συμπεριφέρεται σαν ομόλογο
Η ετήσια απόδοση του 10% που διατυμπανίζεται από εδώ και από εκεί δεν αποτελεί κάτι εγγυημένο. Είναι απλώς ο μέσος όρος των τελευταίων ετών.
Έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους που ρωτάνε πότε θα εισπράξουν το επιτόκιο εάν αγοράσουν το συγκεκριμένο ETF. Μάλιστα, η ερώτηση που μου έκανε την περισσότερη εντύπωση είναι από κάποιον αναγνώστη που ρωτούσε αν θα δικαιούται ολόκληρο το 10%, εάν επενδύσει στον δείκτη λίγο μετά την αρχή της χρονιάς.
Υπενθυμίζω: Ο SP500 δεν συμπεριφέρεται σαν ομόλογο το οποίο αποδίδει σταθερό επιτόκιο με τη μορφή κουπονιού, ούτε έχει υπογράψει κάποιο συμβόλαιο να ανατιμάται κατά 10% κάθε έτος.
Κάποιες φορές ανεβαίνει 20%, κάποιες φορές 5% ενώ άλλες… πέφτει!
Και για του λόγου το αληθές, στο παρακάτω διάγραμμα θα δεις την ετήσια απόδοση του δείκτη από το 1930 μέχρι και το 2023.
Πηγή εικόνας: macrotrends
Ο SP500 δεν πηγαίνει μόνο πάνω
Το γεγονός ότι το αμερικάνικο χρηματιστήριο υπεραπέδωσε των υπολοίπων τα τελευταία χρόνια δεν αποτελεί ένδειξη ότι θα συνεχίσει να το κάνει και στο μέλλον.
Ας μην ξεχνάμε τον αρχαιότερο κανόνα στις επενδύσεις: Οι παρελθοντικές αποδόσεις δεν αποτελούν εγγύηση για τις μελλοντικές.
Εάν ξεκίνησες να ασχολείσαι με το χρηματιστήριο τα τελευταία 10 χρόνια θα είχες δει, ως επί το πλείστον, εξαιρετικές αποδόσεις από τον S&P 500. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα recency bias σε νεοεισερχόμενους στο χώρο.
Αν διευρύνουμε το χρονικό φάσμα και πάμε πιο πίσω θα δούμε πως ο δείκτης… δεν πηγαίνει μόνο πάνω.
Πηγή εικόνας: macrotrends
Συγκεκριμένα, κάποιος που είχε επενδύσει στον αμερικάνικο δείκτη λίγο πριν το 99’ θα έπρεπε να περιμένει στα κόκκινα μέχρι το 2013.
Κοινώς, 14 ολόκληρα χρόνια για να… είναι απλά στα λεφτά του! Χωρίς υπολογίζουμε καν πληθωρισμό ή κόστος ευκαιρίας.
D.C.A… debunked?
Κλείνοντας, ας πιάσουμε και το D.C.A. Γίνεται η πιο δημοφιλής στρατηγική τοποθέτησης στην αγορά να ΜΗΝ είναι και η πιο αποδοτική;
Χρησιμοποιώντας το προηγούμενο παράδειγμα με τα 14 χρόνια στο “κόκκινο”, κάποιος θα μπορούσε να μου πει πως αν επένδυα με D.C.A. θα βρισκόμουν στα λεφτά μου πολύ πιο γρήγορα.
Και πράγματι, το DCA θα λειτουργούσε καλύτερα!
Γιατί; Διότι αποδίδει καλύτερα σε πτωτικές αγορές… εξ’ορισμού!
Σκέψου το: Όταν οι τιμές πέφτουν και εσύ αγοράζεις τμηματικά, είναι λογικό να πετύχεις καλύτερη μέση τιμή από ότι εάν αγόραζες στην αρχή.
Όμως, σε αντίθεση με την κοινή γνώμη, εάν επέλεγες να κάνεις D.C.A. για την περίοδο 97′ έως 22′ θα είχες σημαντικά χειρότερη απόδοση από ότι εάν επένδυες ολόκληρο το κεφάλαιο σου στην αρχή – ακολουθώντας τη μέθοδο του lump sum.
Πηγή εικόνας: ofdollarsanddata.com
Σε γενικές γραμμές, το DCA είναι αποδοτικότερο όταν η αγορά είναι πτωτική ενώ το lump sum όταν η αγορά είναι ανοδική.
Με υψηλή διαφοροποίηση, μακρινό χρονικό ορίζοντα και θετικές προσδοκίες για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας η επιλογή του να ρίξεις όλο το κεφάλαιο σου στην αρχή της επένδυσης δείχνει να λειτουργεί αποδοτικότερα.
Εάν δεν πιστεύεις εμένα, διάβασε τι έχει να πει η Morgan Stanley, η Vanguard αλλά και ο Nick Maggiulli επί του θέματος.
Η υπεροχή του DCA είναι κυρίως… ψυχολογική. Για το ενδεχόμενο του να ρίξεις όλο το κεφάλαιο σου και, αμέσως μετά, να καταρρεύσει η αγορά. Για κάποιο λόγο, έχει κερδίσει και το παιχνίδι του marketing.
Πριν κλείσω, οφείλω να κάνω δύο σημαντικές επισημάνσεις.
Πρώτον, το DCA είναι στρατηγική χρονικής τοποθέτησης στην αγορά – Εάν επιλέξεις assets του κώλου, δεν σε σώζει ούτε DCA, ούτε Lump Sum.
Δεύτερον, το DCA δεν πρέπει να συγχέεται με την συστηματική αποταμίευση και επένδυση – Εδώ μιλάμε για περιπτώσεις που έχεις διαθέσιμο όλο το κεφάλαιο στην αρχή και καλείσαι να τοποθετηθείς σταδιακά ή μονομιάς.
Εάν αποταμιεύεις ένα μέρος του μισθού σου και το επενδύεις στην αγορά, δεν κάνεις D.C.A. Κάνεις lump sum.
